Bu insanlar suçlu değiller sadece borçlular.

Cezaevinden çıkanlar, ailelerine iletilmek üzere kendilerine verilen notları mektupları iletemiyor çünkü çoğunun evine haciz gelmiş evi toplayıp gitmiş adresler değişmiş, kimileri akrabaya sığınmış yada başkaları bakıyor.
Cezaevleri çek borçlusu esnaf, iş adamlarıyla dolup taşmaya devam ediyor, karakolların nezarethaneleri dersen öyle..
Binlerce mağdur insan bir suçlu gibi cezaevlerine dolduruluyor, binlerce masum insana gaip muamelesi yapılıyor, binlerce insanın feryatları göz ardı ediliyor.

Ekonomiden sorumlu bakan, seçimlerden hemen sonra bu yasayı değiştireceklerini ve borç hapisine, çek hapsine son vereceğini söylüyor, utanmadan gözümüzün içine baka baka oy istiyor.
Arsızı, utanmazı tanırız, biliriz ve hatta onları anlamaya bile çalışırız.
Ancak arsızlığı, utanmazlığı böylesine kanıksanmışı anlayamayız.
Bu insanlar suçlu değiller sadece borçlular, ülkeyi iyi yönetmemeniz, iyi yasalar yapmamanız, adil olmamanız, uluslararası sermayenin bekçiliğine soyunmanız nedeniyle bu acıları yaşıyorlar.

Her şey zamanla, ha değişti ha değişecek, aha da yeni dönemde derken gene o utanmazca manevralar, gene o akıl almaz oyunlar gene o eski kurnazlıklar ve o tuzaklar.

Ne diyelim,şairin dediği gibi,
biz Engerekleri, çıyanları, aşımıza, ekmeğimize göz koyanları,
tanıya tanıya büyüdük,
ya sabır ya sabır diyerek, acıyı bal eyleyerek büyüdük.
Ancak nafile, ne yazık ki cehalet hep ağır bastı.
Meğer koyun değil, şu dağlarda hep kendimizi gütmüşüz.
Ekilir ekin geliriz, ezilir un geliriz, bir gider bin geliriz.
Gittik, gelmedik.
Kör olasın demiyorum, zira zaten hep kördük, ilerledik, sözde büyüdük.